eigen wereldje
Staar maar wat voor me uit
deuren die ik langzaam sluit
dagen en weer nachten lang
blijven tranen stromen en zo bang
er gaat te veel door mijn heen
en weet ben zeker niet alleen
maar er zijn momenten aangekomen
dat ik niet meer gewoon kan dromen
ik heb besloten voor de zoveelste keer
ik doe het echt langer niet meer
vele gesprekken met verpleegster gehad
kan andere niet spygich niet helpen ben het zelf zo zat
dagen moeten proberen te overleven
om niet alles in èèn keer op te geven
ben vele mooie dingen weer kwijt
geef me alsjeblieft tijd om mezelf weer te vinden
ik mis mezelf zo erg
wil mezelf gewoon weer terug vinden
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Vrijdag, maart 02, 2007 10:33 |
| nee je hoeft anderen ook niet psychisch te helpen,eerst jij,dan aan een ander denken.liefs | |
| anneke van dijk: | Vrijdag, maart 02, 2007 07:47 |
| je bent jezelf niet kwijt, je durft alleen niet naar jezelf te kijken.. succes met het gesprek vandaag... liefs, namasté, an |
|
| fortuna: | Vrijdag, maart 02, 2007 00:32 |
| Het lukt je vast om jezelf weer terug te vinden. Sterkte meid. Liefs |
|
| dichterbij: | Vrijdag, maart 02, 2007 00:23 |
| blijf vertrouwen hebben lieve groet |
|
| erje: | Vrijdag, maart 02, 2007 00:15 |
| het zal moeilijk zijn maar jij vind jezelf wel weer terug natuurlijk ook met hulp van, vrienden liefs erje |
|
| rovago: | Vrijdag, maart 02, 2007 00:11 |
| Moed houden Tulpje. Liefs. Den bompa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||