het regende ...
het regende
onopgemerkt
probeerde ze
een glimlachje
op haar gezicht
te toveren
en niemand
die nog de moeite nam
het verdriet
in haar ogen te lezen
met haar toverstokje
in de hand
en een gebrek aan
fonkelende sterretjes
binnenin
druppelde
de eenzaamheid
stilletjes
op haar wang
Reacties op dit gedicht
| Vlinder: | Donderdag, april 11, 2002 22:29 |
| :ยด[ *slik* |
|
| El Caballero: | Donderdag, januari 31, 2002 21:45 |
| Hee ploempje. Ja, het bouwt een duidelijke stemming op, goed gedaan al is het om droevig van te worden. Dat toverstokje krijgt hoe langer hoe meer toverkracht hoor. De strekking lijkt enigszins op een gedichtje van Juva al weet ik de titel daarvan niet meer. |
|
| Juva: | Donderdag, januari 31, 2002 17:15 |
| heel mooi, heel triest, doet me denken aan mijn "Meisje In De Zon" Vooral de strofe van het toverstokje, misschien heb je 't wel teveel voor anderen gebruikt en weet je niet hoe je je eigen geluk kan toveren (wild guess) De sneeuwklokjes zijn in aantocht Ploem... Liefs, Juva |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ploempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||