Geen idee wat ik zal verzinnen,
heb geen idee waar ik zal beginnen..
Ik lig in mijn bed maar wat lings en rechts te woelen,
ze hebben echt geen idee hoe het is om je zo te voelen!
Door hen ontstaan er twijfels,die door je hoofd blijven dwalen,
ZIJ zijn het die mijn gevoelens bepalen!
Dit is allemaal waanzin..
en dat weten jullie evenmin!
IK ben hier de boeman, ik die alles verzin.
Geen sprankeltje waarheid, alleen maar pijn,
jullie vriendschap was alleen maar schijn.
Door jullie ben ik mijn leven kwijt,
en alles wat ik nu voel is verlatenheid.
Jullie hebben me gebruikt en laten falen,
mijn dromen aan diggelen geslagen.
Jullie die me hebben afgerammeld,
Jullie die ik als zussen had beschauwd,
en die vriendschap die we hadden opgebouwd..
Door jullie krijg ik nu, een jaar later nog steeds nachtmerries,
over de kwetsende en pijnlijke ruzies.
Door jullie bestaat mijn leven alleen uit verdriet,
en een angstvolle toekomst,
is alles wat het leven me nog bied..