HEDEN EN VERLEDEN
HEDEN EN VERLEDEN
je ziet ons wel, maar kent ons niet
wat je denkt is niet wat je ziet
af en toe een schaduw van vroeger, toen
maar jij bent er niet meer
je geniet van ieders aanwezigheid, een zoen
maar wat was, is niet meer, en dat doet zeer
langzaam glijd je weg
terug in het verleden
en als ik mijn hand in die van jou leg
ben jij weer in je jeugd en ik blijf in het heden
je ziet ons wel, maar kent ons niet
wat je denkt is niet wat je ziet
af en toe een schaduw van vroeger, toen
maar jij bent er niet meer
je geniet van ieders aanwezigheid, een zoen
maar wat was, is niet meer, en dat doet zeer
langzaam glijd je weg
terug in het verleden
en als ik mijn hand in die van jou leg
ben jij weer in je jeugd en ik blijf in het heden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: michelet | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||