Spraakloos
de wereld schrijft weer tijden
die onvertaald blijven, door de dagen heen
verscheurt de taal woorden
naast spreken valt zoveel te zeggen
het is enkel de dood die zwijgt
ontstuimig probeert de tong zich te heiligen
koester de middelen, troost het doel
want het moment betreft enkel gevoel
en dat is al wat wij geven
hier heerst geen onderscheid
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, maart 09, 2007 22:09 |
| Mooi dit Evi, dit is andere koek, |
|
| lexx: | Zaterdag, maart 03, 2007 20:31 |
| ja wat je zegt ..voor de honderduizenstemaal ..kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||