*Nieuw-scheemda 3 maart 2007*


Verloren strijd:

Waarom ben ik er überhaupt aan begonnen,
Een strijd waarvan ik bijna zeker wist dat ik hem nooit zou hebben gewonnen.

Ik wilde het niet opgeven al was het een verloren zaak,
Wilde het zo graag proberen, maar jij bleef bij je punt en de waarheid was goed raak.

Een verloren gevoel,
Je kan je toch niet inleven in wat ik bedoel.

Hoe je , je tegenover mij gedraagt is niet leuk en daar heb ik het veel met je over gehad,
Een kansloos gesprek met verspilde woorden,
Het kwam niet over en alles verdween in een zwart gat.

Ik heb voor je gevochten,
Maar wat een verlies, ik gaf mezelf alleen maar valse hoop en valse beloften.

Een verloren gevoel en een gebroken hart, het doet zo’n pijn,
Maar het lukt gewoon niet om het van me af te zetten dat we nooit meer samen zullen zijn.

Zal er maar over schrijven, dat is makkelijker
als er over praten,
En deze ellende moet ik toch ergens achter zien te laten.

Een deel van mij is van verdriet gestorven,
De zin om te leven bedorven.

Ik schrijf maar gewoon al mijn verdriet op papier,
en zal niet langer anderen vervelen met mijn verhalen,
Kan het ook niet helpen het blijft maar malen.

Iedereen zegt het: je komt er wel overheen en je komt
vanzelf een ander tegen, dat kost tijd,
Maar zoals ik me nu voel raak ik die gevoelens nooit
meer kwijt.

Eigenlijk is het jouw verlies, want jij was degeen
die voor deze manier van handelen koos,
Je komt er ooit wel achter dat het verkeerd was,
misschien over 100 jaar misschien over een poos.

Een verloren strijd, want er is niet meer jou en mij,
Het is over, jij geniet weer van het leven want jij
bent vrij.

Een diepe teleurstelling dat je voor die richting koos,
Ik heb gedaan wat ik kon , maar die actie maakt me iedere keer opnieuw heel verdrietig en ontzettend boos.