Weg-geworpen
Een glashuis wil ik zijn
zien hoe jij in mij zit
en elke traan die parelt bemerken
de eerste scheur
elke reet volgend
Een mozaïek zou ‘k willen zijn
uit grove scherven groeiend
de bodem dekkend
met wat jij mij gelaten hebt
en voelen
hoe jij over me heen loopt
Daar nog liggen dan
als kindskinderen mij
na duizend jaar weer vinden
en zich verhalen vertellen
over wat weggeworpen werd.
**********
sunset 04-03-2007
**********
| kerima ellouise: | Zondag, maart 04, 2007 12:42 |
| en wat een prachtpoëet ben jij ! liefs, kerima ellouise |
|
| M@rcel: | Zondag, maart 04, 2007 12:38 |
| wat een pracht poezie Ingo Liefs M@rcel |
|
| elze: | Zondag, maart 04, 2007 10:39 |
| heerlijke poëzie mijn vriend laifs elze |
|
| Fari S. : | Zondag, maart 04, 2007 10:02 |
| Mooi is dit gedicht van jou in mijn ogen en het beeldend verhaal van mozaïek. liefs, Fari |
|
| hiljaa: | Zondag, maart 04, 2007 08:30 |
| niet te verwerpen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Cornelia.dvw: | Zondag, maart 04, 2007 00:46 |
| Toch geen wegwerp gedichtje vind ik. Maar een blijvertje aan poezie. Liefs,Cornelia |
|
| fran92: | Zondag, maart 04, 2007 00:45 |
| prachtig mooi geschreven sunset liefs fran92 |
|
| erje: | Zondag, maart 04, 2007 00:28 |
| erg mooie poezie maar over duizend jaar zal niemand jou nog vinden, je bent dan tot stof vergaan denk ik geroeten erje |
|
| dichterbij: | Zondag, maart 04, 2007 00:17 |
| ben jij een wegwerpprodukt dan mooi verwoord lieve groet |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||