Ze schreeuwen
Ze schreeuwen
Ze schreeuwn het steeds weer
Steeds vaker
Ze blijfen het maar zeggen
Ik droom er over
Ze schreeuwen tegen mij
Dat ik er een einde aan moet maken
Ze schreeuwen dat ik niks kan
Dat ik heb gevaalt
Ze zijn boos van wat ik doe
Ik heb eindelijk een beetje kunnen zeggen wat ze schreeuwen
Maar ze zijn boos
Ze laten het beest weer los
Keer op keer
Stormt het beest door mij heen
In een klap sla ik om
Ik kan niet zeggen waar in
In een klap
Ben ik mezelf niet meer
Nemen ze mij over
Heb ik totaal geen controle meer over mezelf
Met een klap zijn ze me de baas
Met een klap gooien ze me in het gat
Het diepe zwarte gat
Waar maar een uitweg is
Ze schreeuwn het steeds weer
Steeds vaker
Ze blijfen het maar zeggen
Ik droom er over
Reacties op dit gedicht
| dead_girl: | Maandag, maart 05, 2007 17:33 |
| mooi geschreven probeer sterk te blijven en er tegen te vechten hoe moeilijk dat ook is sterkte liefs dead_girl |
|
| Sky._: | Zondag, maart 04, 2007 21:22 |
| Hee, Herkenbaar, vecht ertegen zo hard je kan! Probeer terug te praten, dat werkt soms een beetje. Bedankt voor je reacties, ik ben er erg blij mee:) Als je iets wil weten mag je het altijd vragen en als er iets is mag je altijd mailen. Verder wens ik je heel veel sterkte. Liefs, Ps. Ik vind je andere gedichten ook heel mooi!:) |
|
| happy_in_love: | Zondag, maart 04, 2007 21:03 |
| Mooi neergezet maar geef niet op. Je bent het waard om te leven groetjes maite |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fadeaway | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||