voor hoelang,..
ik vlucht
ik ren
zo hard als ik kan
ik huil
ik schuil
want ze maken me bang
ik schop
ik vecht
maar nog voor hoelang
want ze willen me slopen
ze gaan hun eigen gang
ik schreeuw
ik krijs
zo hard als ik kan
ik tril
ik ril
want ze maken me bang
ik ontwijk
ik vecht
maar niet meer voor lang
want ze zijn me aan het slopen
ze gaan hun eigen gang
-Fictie-
Reacties op dit gedicht
| ato: | Donderdag, maart 08, 2007 10:18 |
| wauw! wat een mooi gedicht! Het kan het hele leven gaan duren. Maar het leven heeft, gelukkig, ook veel moois te bieden. liefs |
|
| bl00d: | Maandag, maart 05, 2007 23:12 |
| sluit me aan bij fadeaway, verder pijnlijk maar mooi geschreven,, HvJ,, |
|
| fadeaway: | Maandag, maart 05, 2007 08:54 |
| whoow weet niet of ik dit moet zien als fictie | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~*MissUnknown*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||