dronkenschap

Nog altijd gelovend
in de waarheid van het raam,
kijkend naar de nacht,
met lucht, snel, sneller.
Ik vertraag, zie alles
door de donkere waas
van rode wijn.
Ik blaas, blaas,
de liefde is een bloedtest.
Ik ruik m'n eigen adem,
de roes, de alcohol,
smerig, te lang niet gepoetst,
gekotst en gelachen,
gevallen en weer opgestaan.
Ik prijs de dag, en denk:
"Ik leef nog, God,
ik leef nogsteeds!"

Geschreven door

lurin

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Ebelientje:	Dinsdag, maart 06, 2007 12:41
Be carefull!!

red one:	Maandag, maart 05, 2007 18:32
juist. liefs redje

lexx:	Maandag, maart 05, 2007 12:36
Ach ach ..de kerosine-waas ..Ik weet hoe het voelt en leeft :)

sunset:	Maandag, maart 05, 2007 12:29
En soms is dat inderdaad al heel wat. Liefs, sunset

Amon:	Maandag, maart 05, 2007 12:17
halleluja

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 05 maart 2007
Thema's: [IK] [Delen]