Het is over
Je kijkt me aan
Maar je ziet niets
Je hoort me wel
Maar luistert niet
Je raakt me aan maar voelt niets
Het is over
Zoals we vroeger één waren
Is er nu een onzichtbare muur
Die ons scheidt
En niets kan die breken
De geuren die ik rook
Als jij in mijn buurt was
Trekken weg in het behang
Als betekenisloos
Wat eerder zoveel waard was
Maakt nu niets meer uit
Alsof niets echt gebeurd is
Dat we toen niks voelden
Het is over
Maar je ziet niets
Je hoort me wel
Maar luistert niet
Je raakt me aan maar voelt niets
Het is over
Zoals we vroeger één waren
Is er nu een onzichtbare muur
Die ons scheidt
En niets kan die breken
De geuren die ik rook
Als jij in mijn buurt was
Trekken weg in het behang
Als betekenisloos
Wat eerder zoveel waard was
Maakt nu niets meer uit
Alsof niets echt gebeurd is
Dat we toen niks voelden
Het is over
Reacties op dit gedicht
| Radho: | Maandag, maart 05, 2007 18:42 |
| Intens verwoord, ja! Pijn verdrukt het positieve geheugen, wist het haast uit. Ken ik zelf ook wel. Maar pijn bedriegt ook het geheugen. | |
| Sky._: | Maandag, maart 05, 2007 16:46 |
| Hee, Mooi gedaan, herkenbaar. Heel erg veel sterkte! Liefs, |
|
| -*-Maxxje!: | Maandag, maart 05, 2007 15:55 |
| Mooi Gedicht.. Knuff,,MaxxJe |
|
| gurlie19: | Maandag, maart 05, 2007 14:36 |
| heel mooi verwoord... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: full_moon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||