Dit is een harde dis, zeker geen eerbetoon.
Met deze wijze woorden, krijg jij je verdiende loon.
Ik zou je maar verstoppen, zorg dat je er klaar voor bent
Want je vindt jezelf stoer maar je bent geen echte vent.
Ik stond aan jouw zij, meer dan zeven weken
Ik heb er altijd voor gezorgd, dat wij gelukkig leken
Maar nu is die bullshit allemaal voorbij
‘k Hoef geen motherfucking vriendje, je bent niet meer van mij
Deed dit je al pijn? Wacht dan maar rustig af
Want je krijgt nooit meer chickies, met je microstaf
Ga nou niet ontkennen, ook je kamer is te klein
Wat was ook alweer de reden om altijd bij jou te zijn?
Had je heimwee naar je mammie, of was het toch je kat?
En heb ik het nou verkeerd, of noemt je vriendje jou zijn schat?
Nu wil je me terug, maar je kunt het wel vergeten
Wat een valse hoop, alsof wij ooit nog gaan daten?!
Je vrienden zijn ook prut, dat stelletje proleten
Ze dissen je keihard, maar jij ziet het nu als keten
Bij die vrachtwagenposters had ik al af moeten knappen,
Of tenminste na het ruiken van jouw lichaamssappen…
Wat een vieze boel, was jij je niet of zo?
Laat me nu alleen, ik ben niet meer jouw ho!