Slapen kan ik nu tog al niet meer
Klaar wakker
Zit ik rechtop in mijn bed
Zo moe
En niet uitgerust
Wand elke nacht weer
Gebeurd er het zelfde
Ik word wakker
Angstig en met vochtige ogen
Ik kijk om me heen
In me donkere kamer
Rennend in een droom
Rennend waar voor dat weet ik niet
Weg rennend
Voor een zwarte schim
En daar door
Kan ik niet meer slapen
Reacties op dit gedicht
| bl00d: | Zondag, maart 18, 2007 14:10 |
| zelfde als fadeaway.. alleen is hte bij mij ook weer net iets anders zoals ~*missunknown*~zegt.. schat, ik hou van je en ben er voor je..altjid! |
|
| fadeaway: | Zondag, maart 18, 2007 00:07 |
| ik denk dat dit zeer herkenbaar is voor een grotegroep mensen waar onder ik | |
| ~*MissUnknown*~: | Vrijdag, maart 16, 2007 08:53 |
| ik herken het zoo erg!! alleen heb ik het ietsjee anders, maar ook ik kan egt niet slapen dan,.. als je drover wil prate kan je me altijd mailee!!-xXx- | |
| Twinkel Twarkel: | Maandag, maart 05, 2007 20:51 |
| Hee, ik heb dit ook gehad, en soms komt het ook wel terug miss moet je naar de dokter gaan, dan krijg je er pillen voor die hielpen bij mij ook wel tip, vraag et eerst aan je ouders voordat je naar de dokter gaat, kost geld(A) knuffol, |
|
| *LoveLess*: | Maandag, maart 05, 2007 18:59 |
| heel mooi verwoord ken dat gevoel ook, en het is heel frustrend:( sterkte en kuzzies *LoveLess* en misschien een tip: van valeriaan word je rustig en kun je beter slapen ;) |
|
