Natte ogen,
Soms een traantje laten vallen
Zoekend op straat
Niemand die me aankijkt
Of toch… iedereen
Maar niet naar men hoofd
Naar het bloed, die zich een bloed baant in de koude vloer
Toch lijk ik het niet te merken,
Niet te beseffen wat er in men eigen gedachten gebeurt!
Ik ben pijnloos aan het worden
Niets voel ik nog, geen enkele pijn
Alleen maar diep vanbinnen
De pijn die kreten slaat
Me beveelt op te geven
Me nu weg laat
Wat moet ik nu doen of laten
Wat gebeurt er en wat niet
Wordt dit het hier het einde van mijn leven,
Of het begin van een nieuw lied…