Spoken in je hoofd
In mijn hoofd blijft het spoken,
het ging uit in oktober 2006,
maar nog altijd voel ik de scherven,
dat sneed als dat van een mes.
Nog altijd hoor ik mijzelf zo denken,
en vanavond kom ik niet niet in slaap,
want mijn gedachtens spoken rond,
rond de relatie die toen nog bestond.
Ik ben blij dat het uit is,
al zijn mijn tranen van ver te zien,
mijn gezicht staat op neutraal,
en de emoties nog ongezien.
Maar vanavond was het veel,
ik wilde bijna het delen met haar,
hoewel het contact is gescheiden,
blijf ik toch altijd maar in staar.
Toch gescheurd en geschokt,
ziek vanbinnen want het tocht,
het raam krijg ik niet dicht,
en het vuur geeft geen licht.
Ergens hoop ik op een romantisch einde,
ik koester twee verlangens in conflict,
de één is afkeer de ander trekt aan,
maar ik weet niet waar het lot op mikt.
Over dit gedicht
| Auteur: Pure Love |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||