gemis is terugvinden

gemis is terugvinden

Onze handen, een soort van

vastgeroest, heet dit nogsteeds

zoveel houden van?

Geloof in de echtheid

van een losgetrapte deur,

met gebroken glas

alsof 't nooit meer helen zou.

Vriendschap is echt als glas,

geloven doe ik er niet meer in,

net of ik dat ooit heb gedaan.

Bestek word -over en weer-

gegooid, zonder bijbedoelingen.

Bloed vloeit, maar 't lijkt

of je 't niet meer ziet.

M'n trui ruikt nogsteeds

naar jou waspoeder.

Zal ik ooit nog

over dit geluk kunnen treuren.

Nu heb ik je terug,

maar het zal nooit meer

worden zoals het was.

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

MizzTeaQ:	Dinsdag, maart 06, 2007 13:33
Zo zal het meestal zijn/gaan... Herkenbaar neergezet! Liefs,

vivika:	Dinsdag, maart 06, 2007 11:58
ik vind het moooooooi! liefs

lexx:	Dinsdag, maart 06, 2007 10:11
Aah..''mijn trui ruikt nog steeds naar jouw waspoeder'' Heeft wel wat ..zit meer ''afstand'' in dan laten we zeggen aftershave .. Mooi stuk ..Kus

sunset:	Dinsdag, maart 06, 2007 10:06
Misschien feitelijk wel terug. Maar wat een voelbaar tonend verlangend gemis deel je hier. Liefs, sunset

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 06 maart 2007
Thema's: [Vriendschap] [Vroeger/Herinneri] [Gemis]