Krijgsgevangene
als een grote camera lag het oog op de loer
priemend met zijn schrokkende vork van absorptie
at hij de omgeving
na het Eten zou het oog in een snikken zijn uitgebarsten
ware het niet dat de bron van tranen ontbrak aan het spectrum
diep van binnen piepte het wat
want diep in zijn maag borrelde zijn kas
zijn huis van binnenuit verterend
vlak naast het bewegingsloze lichaam
priemend met zijn schrokkende vork van absorptie
at hij de omgeving
na het Eten zou het oog in een snikken zijn uitgebarsten
ware het niet dat de bron van tranen ontbrak aan het spectrum
diep van binnen piepte het wat
want diep in zijn maag borrelde zijn kas
zijn huis van binnenuit verterend
vlak naast het bewegingsloze lichaam
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Woensdag, maart 07, 2007 00:34 |
| ben benieuwd naar meer | |
| milamber: | Woensdag, maart 07, 2007 00:28 |
| indrukwekkend, mijn complimenten | |
| happy_in_love: | Dinsdag, maart 06, 2007 18:39 |
| Hard, maar heel mooi! xxxx |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, maart 06, 2007 18:19 |
| heftig! duidelijk verwoord en schrijnend... Liefs Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wouter Negel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||