de telefoon rinkelde
de telefoon rinkelde
door mijn muziek heen
ik wou het niet horen,
maar papa's stem klonk er doorheen.
Ik hoorde alles wat er was,
het was mama aan de lijn.
Ik hoopte dat het niets was,
mijn hart werd zo klein.
Papa ging de kamer uit,
mijn ogen volgen hem stil,
er viel een koude om me
alles was kil.
Minuten gingen voorbij,
papa kwam terug
en jij, opa
jij was weg.
door mijn muziek heen
ik wou het niet horen,
maar papa's stem klonk er doorheen.
Ik hoorde alles wat er was,
het was mama aan de lijn.
Ik hoopte dat het niets was,
mijn hart werd zo klein.
Papa ging de kamer uit,
mijn ogen volgen hem stil,
er viel een koude om me
alles was kil.
Minuten gingen voorbij,
papa kwam terug
en jij, opa
jij was weg.
Reacties op dit gedicht
| Amon: | Woensdag, maart 14, 2007 16:51 |
| Oef, prachtig verwoord helaas een vervelend bericht. Hopelijk maak je binnenkort nog iets mooiers over iets heel leuks oke! | |
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 14, 2007 16:49 |
| Sterkte met dit verlies, x |
|
| mobar: | Woensdag, maart 14, 2007 16:47 |
| Mooi geschreven. Sterkte, groetjes. |
|
| ruud vervaart: | Dinsdag, maart 06, 2007 22:44 |
| gecondoleerd , gevoelig en mooi geschreven, sterkte daar | |
| lexx: | Dinsdag, maart 06, 2007 19:24 |
| Erg voor je .. Ik pak nimmer op (heus)..Bel wel soms terug :)Mooimooi |
|
| happy_in_love: | Dinsdag, maart 06, 2007 18:37 |
| Mooi verwoord... veel sterkte xxxx |
|
| anne(18): | Dinsdag, maart 06, 2007 18:37 |
| *Slik* Mooi verwoord, vreselijk zijn zulke telefoontjes, ik ken het gecondoleerd en veel sterkte Liefs anne |
|
