Onbereikbaar dichtbij
Onbereikbaar,
maar zó nabij
kijk ik in
jouw omfloerste ogen
die blikken eindeloos ver
je gedachten zijn
voorbij de verste ster
je kijkt naar de vogels
maar ziet ze niet
ze fluiten hun mooiste lied
voor jou
je hoort het niet
grijp ik jouw hand
je glimlacht
mijn eenzame liefde,
onbereikbaar
en toch zó nabij
ben jij
mijn lief
maar zó nabij
kijk ik in
jouw omfloerste ogen
die blikken eindeloos ver
je gedachten zijn
voorbij de verste ster
je kijkt naar de vogels
maar ziet ze niet
ze fluiten hun mooiste lied
voor jou
je hoort het niet
grijp ik jouw hand
je glimlacht
mijn eenzame liefde,
onbereikbaar
en toch zó nabij
ben jij
mijn lief
Reacties op dit gedicht
| errel: | Woensdag, maart 07, 2007 20:00 |
| warme liefde verzacht pijnlijden laat hopen en geloven dat leven zin heeft liefs |
|
| Will Hanssen: | Woensdag, maart 07, 2007 19:27 |
| Ontroerend mooi Anneke..... Liefs, Will |
|
| remie: | Woensdag, maart 07, 2007 17:49 |
| teder en zo begrijpelijk ...liefs remie | |
| ruud vervaart: | Woensdag, maart 07, 2007 17:33 |
| mooi geschreven :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||