Gekwetst


je hebt mij zo gekwetst, je was mijn papa waar ik zo veel van hield, die mij leerde vertrouwend te zijn.
Jij was mijn grote voobeeld maar ik kwam er achter het was schein.

Als ik je maar even in mijn gedachten haal word ik leeg van binnen. ik wil met je praten! Maar ik kan daar niet aan beginnen.

Luisteren doe je toch niet naar mij, het enige dat jij graag roept: eindelijk ben ik vrij!

Besef nou eens hoeveel pijn je me doet!
zo maar weg gaan is niet goed!

Ik kan niets doen, ik ben machteloos. altijd zeggen dat het mijn schuld was, maar je weet dat ik hier nooit voor koos. Jij hebt mij zo gekwetst!