Zoveel onzinnige twijfels
Maar ik weet niet wat ermee te doen
Al die herhalende vragen
Doen me terugdenken aan toen
Het deel van hoe is was
Nooit echt vergeten
Niet veranderd, achtergelaten
Ik wilde er niets meer van weten
Maar nu merk ik weer
Het ‘toen’ hoort heel dicht bij mij
Soms lijk ik niet anders te zijn
Hoe ik was, was nooit vrij
Nu blijven de vragen
Vragen die een vaag verleden schetsen
Die vragen deden toen
Maar nu zullen ze me niet kwetsen
Ik ben niet alleen ‘toen’
Nu is sterker dan ze lijkt
Als ik eens terug kijk
Heb ik toch heel wat bereikt
En hoewel de twijfels blijven
Over het woord dat ‘ik’ heet
Is nu het moment
Dat ik het antwoord weet
Ik leef
micina: | Zaterdag, maart 17, 2007 09:31 |
En zo leren we telkens weer onze les en worden we telkens weer wat rijker. Liefs micina |
|
Chili: | Zaterdag, maart 10, 2007 11:59 |
He MoonFlower, I''m back in business. Las je gedicht, komt dichterbij dan je denkt :) Mooi verwoord, duidelijk. Tot snel, kus |
|
happy_in_love: | Donderdag, maart 08, 2007 23:40 |
wow, prachtig en sterk neergezet xxxx |
|
Lizzy-liz: | Donderdag, maart 08, 2007 23:16 |
Wow mag ik dit gedicht kopieren en opslaan in mijn pc? Dit is kompleet waar ik nu mee loop! Mijn verleden proberen achter te laten en er nu achter komen dat ik leef! Wat geweldig dat ik dit lees! Liefs. | |
Auteur: -MoonFlower- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2007 | ||
Thema's: |