Schip van de woestijn
Lange wimpers, kleine oren
sjokkend stapt hij door het zand
op zijn lange hoge poten
hoort hij thuis in dit land.
Hij wordt ook wel het schip genoemd
“het schip van de woestijn”
want als je zit op dit dier
kun je zomaar zeeziek zijn.
Die dromedaris of kameel
laat je lijf vaak schommelen
en daardoor begint het in je buik
dan vanzelf te rommelen.
Die nomaden zijn zo dom nog niet
ze hebben erop gerekend,
ik weet nu onderhand
wat die doek voor hun mond betekent.
sjokkend stapt hij door het zand
op zijn lange hoge poten
hoort hij thuis in dit land.
Hij wordt ook wel het schip genoemd
“het schip van de woestijn”
want als je zit op dit dier
kun je zomaar zeeziek zijn.
Die dromedaris of kameel
laat je lijf vaak schommelen
en daardoor begint het in je buik
dan vanzelf te rommelen.
Die nomaden zijn zo dom nog niet
ze hebben erop gerekend,
ik weet nu onderhand
wat die doek voor hun mond betekent.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, februari 02, 2002 00:15 |
| Een sluier voor je mond maakt je ogen groter. |
|
| Sheena: | Vrijdag, februari 01, 2002 10:54 |
| Daarom blijf ik maar in zee, dan stinkt het minder als ze ziek worden .... hahaha Sheen |
|
| waterval: | Vrijdag, februari 01, 2002 10:14 |
| ah...nu weet ik het ook.. :-)) ...hahaha... | |
| free: | Vrijdag, februari 01, 2002 10:08 |
| Hahaha daar zit n luchie aan! liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||