vergeet 't verleden

vergeet 't verleden

Geloven we in de waarheid

die uit elkaar spat als een bom?

Glasscherven die hopen niet geraakt te worden

om vervolgens uit elkaar te spatten

van de brandende zon.

Blijven we volhouden dat zelfs wij

kunnen hopen, op de nietszeggendheid

van kapotgegooide kruiken?

Blijven we kijken naar de ondergaande zon,

met een te warme gloed

over het ijzig koude water, zwevend.

De muziekdoos blijft open staan,

en de ballerina moet kotsen van 't ronddraaien.

Snerpende waarheden worden gegilt,

rennend door 't koude, lege, huis,

zich afvragend of ze gevolgd zal worden.

De dood treed binnen, alsof ze hier hoort.

Bevrijd je gedachten van de eeuwige angst,

neem jezelf bij de hand.

Blijf niet kijken naar de zon, maar

loop over water, volg je hart,

loop naar de zon.

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Rebelle:	Vrijdag, maart 09, 2007 12:11
Geweldig deze, raakt heel diep. Herkenning, en die vechtlust! Krachtig! Liefs, Rebelle

lexx:	Vrijdag, maart 09, 2007 11:44
Wooo ,kotsende ballerina''s :) Subliem .. Toch is geheugen wel een mooi ding Chevra ..Het is enkel waar je de herinneringen hangt op die muur .. Kus :)

EveryTearTellsAStory:	Vrijdag, maart 09, 2007 11:26
mooi om te lezen

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 09 maart 2007
Thema's: [Toekomst] [Verdriet] [Hoop]