JGOG Zeepbel
niets bereikt m'n zware hoofd
er rest alleen nog lijden
stukken van het leven worden
tergend traag verscheurd
koffiekring-bevlekt papier
als spiegel van mijn lichaam
lege lijnen blijven waar
essentie niet meer komt
draad van leven sterk gerafeld
knappen niet vermijdbaar
straks ben ik verdwenen
als een zeepbel die ontploft
Reacties op dit gedicht
| Tarierabombom: | Woensdag, maart 14, 2007 15:20 |
| Het merendeel is leuk gevonden, al sluipen er enkele clicheetjes binnen. Dat buiten beschouwing latende vind ik je een zeer goede dichteres in deze wedstrijd. Liefs. |
|
| Mathilde: | Vrijdag, maart 09, 2007 23:38 |
jaja... dit stemt tevreden! het loopt geweldig en je bent lekker origineel! liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: coffeeandcyanide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||