Ik leerde je kennen en bewonderde je om hoe jij in het leven stond. Jij bracht alles zo wonderlijk en zo vol kleur. Niet altijd ben ik daar goed mee om gegaan, ik had wat problemen achter de rug en was te vaak een zeur.

Net nu ik me sterker voelde en volop van het leven wilde gaan genieten samen met jou
Kwam jij met een vervelende mededeling dat je niet veel meer voor me voelde en misschien niet meer samen verder wou.

Je hebt me daarmee diep geraakt, op de manier waarop je het hebt gebracht, respectloos en naar mijn idee niet overdacht.

Ik heb die week na dat gesprek op mijn tenen moeten lopen, jij had belangrijkere dingen aan je hoofd, niemand met wie ik mijn gevoel kon delen, jij was er niet voor me, al had je me dat ooit beloofd.

Er kon niet veel over gepraat worden, want dan had jouw gevoel de kans niet om terug te komen, snachts lag ik met mijn ogen open naar het plafond te staren, jij lag naast me lekker te dromen. Meestal was jij degene die bij problemen de slaap niet kon vatten en lag te draaien en woelen. Jij bent opeens vrolijker dan ooit, enig idee hoe dit allemaal voor mij moet voelen?

Wat later nog maar eens naar je gevoelens gevraagd, wordt uit jezelf namelijk niet over gesproken.
De gevoelens waren weer terug, voor mij een groot raadsel, de sfeer niks verandert.
Mijn hart nog steeds gebroken.

Ik kan schreeuwen ik kan huilen, het doet je allemaal niets, met een lach op je gezicht zit je naar me te kijken, met moeite soms een arm om me heen, waarom zijn we samen en voel ik me zo alleen?

Mijn kijk op jouw is verandert, je bent niet wat ik dacht dat je was, voor jou is de wereld wonderlijk en vol kleur, en alleen jij mag daar van genieten. Wat je alleen niet begrijpt is dat ik zelf mijn wonderlijke kleurvolle leven kan creeren, daar heb ik jou niet bij nodig.
Daarin is zelfs iedereen overbodig.

Maar de vraag is, kan jij voor je zelf zo’n wereld creeren, ik weet het antwoord, maar misschien moet je het maar eens proberen.

Maar onthoud goed, er is dan geen weg meer terug voor jou
Hoeveel ik ook van je hou.