Druk
Ach, het is alweer zo lang geleden,
zoveel tijd is er al vergleden.
Altijd druk, nooit even tijd,
er is niets dat mij van mijn leven bevrijdt.
Alleen nu heb ik even, en dan nog drie kwartier,
schrijvend in de bus, zo zit ik hier.
Eindelijk rust, weg van mijn drukke leven,
duurde de reis maar wat langer, al was het maar even.
Helaas, het einde van de reis komt in zicht,
ik hoor het roepen al van mijn plicht.
Het lampje brand, ik zie mezelf in de ruit,
de deuren gaan open, ik haal diep adem, en stap uit.
zoveel tijd is er al vergleden.
Altijd druk, nooit even tijd,
er is niets dat mij van mijn leven bevrijdt.
Alleen nu heb ik even, en dan nog drie kwartier,
schrijvend in de bus, zo zit ik hier.
Eindelijk rust, weg van mijn drukke leven,
duurde de reis maar wat langer, al was het maar even.
Helaas, het einde van de reis komt in zicht,
ik hoor het roepen al van mijn plicht.
Het lampje brand, ik zie mezelf in de ruit,
de deuren gaan open, ik haal diep adem, en stap uit.
Reacties op dit gedicht
| Cyris: | Zaterdag, februari 16, 2002 20:41 |
| He Ridder, Ik denk dat er veel mensen zijn die zich zo wel eens voelen. Maar gelukkig is er ook een terugweg (lekker naar huis). Liefs, BB, Cy (heksje) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: darafayen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||