Verloren
Verloren
In een donkere nacht strompelend
onwetend van de wereld
vluchtend van wat achter ligt
vrijwillig alles vergetend
schichtig voor geluid en licht
niets anders in gedachten
dan rennend van alle duisternis
tegen wil en dank ontketend
zwelgend in verdriet en pijn
angst die overweldigd
verloren in de duisternis
van de mens zijn eigen geest
Sinds kort auteur van eigen bundel.
mail me maar
Reacties op dit gedicht
