De wind
De wind
De wind waait zachtjes tussen ons door
We kijken elkaar aan
Misschien is dit het moment
We beginnen naar elkaar toe te lopen
Dan begint het harder te waaien
We kunnen niet verder
Ik zie je gezicht
Het wordt steeds vager
Ik voel het
En weet dat jij het ook voelt
Er is iets
Een ruimte vol
Pijn en verdriet
Dat tussen ons in zit
Het drijft ons weer terug
Het gemis maakt gek
Ik begin te schreeuwen
En blijf staan
De wind is weg
Net als jij
De wind waait zachtjes tussen ons door
We kijken elkaar aan
Misschien is dit het moment
We beginnen naar elkaar toe te lopen
Dan begint het harder te waaien
We kunnen niet verder
Ik zie je gezicht
Het wordt steeds vager
Ik voel het
En weet dat jij het ook voelt
Er is iets
Een ruimte vol
Pijn en verdriet
Dat tussen ons in zit
Het drijft ons weer terug
Het gemis maakt gek
Ik begin te schreeuwen
En blijf staan
De wind is weg
Net als jij
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Zaterdag, maart 10, 2007 18:33 |
| met jouw hand in de mijne loop ik gevoelsmijlen van je af Heel herkenbaar. Maar er komen nieuwe kansen, heus. Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Davekuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||