Als dromen verstikken
op een eiland ver van de wind
en in stilte zoek ik vleugels
ik wil vliegen
ver van alle pijn
mijn ogen blind
mijn oren doof
mijn mond verzegeld
verscholen in de ziel van een kind
de striemen van een jeugd
in mijn ziel verankert
ik herdenk
en verschenk elke herinner
in het koele water
was de dood nabij
maar de liefde van een broer
redde mij
nooit vergeven in tijd
zelf geen woorden van spijt
laat hem maar verzuipen...zo had oma lief
als geen ander ken ik de betekenis van haat
ik weet dat die nooit overgaat
om dat hij in mijn ziel
gesneden staat
wat ik haat
is enkel
pijn als het om kinderen gaat
*******
als kind redde mijn broer mij van de verdrinkings dood
mijn stief oma had liever gezien dat ik verdronken was
de twee jaar dat ik door haar mishandeld ben
heb ik noot kunnen verwerken
nu nog leeft de vraag waarom
vannacht bracht een droom me terug naar toen
pas na 2 uur huilen vond ik me zelf en de rust terug
ik kan er niks mee
en toch wou ik er wat mee
vandaar mijn gedicht en deze uitleg
***Wim****