Tranen(2)
Tranen(2)
Het blijft verscholen
die oceaan van tranen,
Die het hart verzwaard
die oceaan van tranen,
Die het hart verzwaard
En de ziel
Niet herkent,
Onbegrepen.
moe,
van te veel pijn,
Verstrooid,
vanuit alle hoeken,
wil het komen
de ellende.
vanuit alle hoeken,
wil het komen
de ellende.
Het zicht verblind
het uitzicht
op inzicht.
Hopeloos
zinloos
voor een
zo nietig mens.
het uitzicht
op inzicht.
Hopeloos
zinloos
voor een
zo nietig mens.
Laat maar,
Ik wacht wel op stilte,
na de storm.
Die nu nog door wil razen.
Ik wacht wel op stilte,
na de storm.
Die nu nog door wil razen.
Dan kan overgave komen
En daarmee het overzicht.
Dan kunnen tranen vrijelijk stromen,
schuilend onder de juiste bomen,
voor evenwicht, zodat ik niet val.
En daarmee het overzicht.
Dan kunnen tranen vrijelijk stromen,
schuilend onder de juiste bomen,
voor evenwicht, zodat ik niet val.
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, maart 12, 2007 14:14 |
| diepgaand is de ziel wanneer het naar stilte zoekt en overgave in het zicht van voel... intens mooi geschreven liefs, kerima ellouise |
|
| dichterbij: | Maandag, maart 12, 2007 09:45 |
| gun jezelf de tijd om wonden te laten helen lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||