eenzaam
hield jij maar van mij
al was het maar voor even
het gevoel
dat ik ook even leefde
je hebt me laten denken
met al je geschenken
maar wanneer ik thuis kwam
was je er nooit
het avondeten
was het enige wat we samen deden
behalve als je moest werken
toen waren we alleen
's avonds kwam je laat thuis
niet even langs mijn kamer
om even goede nacht te wensen
want je wist dat ik nog wakker was
's ochtens wanneer mijn wekker ging
snel naar beneden gerend
in de hoop dat je er nog was
maar meestal was je al weg
zelfs toen ik jarig was
dit keer in het weekend
was het enige wat ik kreeg
een hand en een kus
want mama die wou rust
Reacties op dit gedicht
| Br0ken_R00sje: | Dinsdag, april 17, 2007 17:05 |
| mijn god, dit is erg... je bent meer waard! ksnap je pijn.. xx, clau |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *clau* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||