Daar zijn ze weer
Die gedachtens die mij maar steeds niet weg gaan


Ze razen door mijn hoofd en bonken in mijn lijf
Waarom blijven ze behouden tot een waan


Ze gaan maar waar ze willen
Ze volgen nog niet eens een rechten lijn


Ze voeden mijn gevoel en vormen beelden
Ik krijg ze maar niet weg zo doen alleen maar pijn

Rust wil ik hebben
Is er nou echt niks dat het weg kan halen??

Alles geprobeerd wat god verboden heeft
Mijn gedachtens blijven gewoon maar door malen

Ze zijn gewoon te sterk zelfs voor mij
Ik kan mijn gedachtens niet meer lijden

Mijn gevoelen krijgt dan de overhand
Ik weet dan niet meer waar ik het allemaal aan moet wijden

Mijn lichaam is dan een oorlogsgebied
Alles is dan in rep en roer en de chaos is compleet

Mijn gevoel stroomt van links naar rechts
Mijn aders worden een spleet

Het gevoel wordt er door heen gepompt
Alleen is het te nauw

Mijn lichaam staat op springen
Het krabt dan van binnen als een klauw

Opzoek naar verlicht is het enigste doel
Het wordt dan een doel wat je niet meer lost laat

Zoekend naar geborgenheid is wat helpt
Dicht tegen mijn vriendin kruipen is het enigste dat baat

Het moet er uit komen
ik word gek
Het is niet meer te doen

Dan stroomt alles uit mijn lichaam
Het voelt dan aan als een zoen


Zo lang en intens
Dan zijn we even leeg en te vrede