Verward
Geef me je hand
Voel hoe mijn hart tekeergaat
Telkens ik aan je denk
Lijkt het alsof de wereld niet bestaat
Denk jij ook soms aan mij
Of koester ik valse hoop
Sinds ik je leerde kennen
Lig ik met mezelf in de knoop
Ik haat dit gevoel
Of toch weer niet
Ik weet het echt niet meer
Het doet me veel pijn en verdriet
Ik wil je niet meer horen
Maar ik kan je niet missen
Zijn wij dan voor elkaar geboren
Daar zal ik mijn leven lang naar blijven gissen
Voel hoe mijn hart tekeergaat
Telkens ik aan je denk
Lijkt het alsof de wereld niet bestaat
Denk jij ook soms aan mij
Of koester ik valse hoop
Sinds ik je leerde kennen
Lig ik met mezelf in de knoop
Ik haat dit gevoel
Of toch weer niet
Ik weet het echt niet meer
Het doet me veel pijn en verdriet
Ik wil je niet meer horen
Maar ik kan je niet missen
Zijn wij dan voor elkaar geboren
Daar zal ik mijn leven lang naar blijven gissen
Reacties op dit gedicht
| loverkes: | Woensdag, maart 14, 2007 17:42 |
| ZALIGGGGGGGGGGGG | |
| De kleine Vos: | Dinsdag, maart 13, 2007 16:33 |
| Verliefd zijn geeft ook veel onze''kerheid Sonja | |
| sunset: | Dinsdag, maart 13, 2007 13:04 |
| Verwarrende verliefdheid die jij hier treffend overbrengt. Liefs, sunset |
|
| Paraskevi: | Dinsdag, maart 13, 2007 07:37 |
| Mooi! liefs, Carline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Valesca_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||