Afschuwelijk beeld
Daar sta ik, in het holst van de nacht,
ik wil niet, maar ik kan niet anders,
het moet.
Want dit is waar ik al zo lang op wacht,
en dan alleen nog bloed.
Mijn pols en handen zijn rood,
Dan wordt het zwart voor mijn ogen.
Is dit dan de dood?
Maar zou dit nou wel mogen?
Maar zou dit nou wel mogen?
Ik wil nog niet dood!
Een traan over mijn wang,
Help me nou ik ben in nood!
Want zelfmoord plegen is een soort
drang.
's Ochtends vol van angst en boosheid,
Er ligt een mes naast mijn bed.
Oh wat heb ik een spijt,
Ben blij dat ik het heb gered!
Vele dagen zijn voorbij gegaan,
Mijn pols is weer geheeld.
Maar heel licht zie je de littekens nog
Maar heel licht zie je de littekens nog
staan,
Wat een afschuwelijk beeld!
* snijden doe ik nog steeds maar minder kan der niet meer stoppen.
me hart zit vol met wonden en krassen en die zie je nu ook aan de buiten kant leven wil ik niet meer*
Reacties op dit gedicht
| *adin*: | Donderdag, maart 15, 2007 18:45 |
| ik kan niks anders zeggen dan sterkte. | |
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, maart 13, 2007 14:53 |
| ik denk dat je dit leven wat je nu leidt niet meer wens...Jij kan het laten stoppen... Liefs en sterkte Jannie |
|
| Br0kEn: | Dinsdag, maart 13, 2007 13:06 |
| je lunt er altijd mee stoppen geloof me sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sweetkyla | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||