Ik keek tegen jou op,
Maar nu ben je hier niet meer,
Niemand die me wakker maakt,
Of om zijn eigen grapjes lacht, keer op keer,
Nu is er iemand anders in ons huis,
Die er niet tegen kan,
Dat ik anders dan anderen ben,
Maar hij is er wel "inplaats van",
Maar in mijn hart is dat dus echt niet,
Jij bent mijn papa en dat zal ook altijd blijven,
Ik, als jou dochter,
Zal nooit bij hem verblijven,
Ik vertik het, ook al doe ik mam daarmee verdriet,
Ik kan er gewoon niet tegen,
Maar pap; ik mis jou en hou zoveel van je,
En dat ik van je hou heb ik altijd maar verzwegen,
Want ik denk dat je het wist..
Tenminste dat hoop ik..