(LR) haar onschuld verloor
haar onschuld verloor
puur was zij in lentekracht
toen een vreemd genot door aders flitste
en neerstreek in haar schoot
tussen vastgehouden melodieën
maagd was zij
totdat verleiding overwon
en bezweek voor een jonge god
waaraan zij haar onschuld verloor
laat zij haar kindertijd varen
in stroming naar vrije wateren
terwijl besef doormaakt
een passage aan haar verleden
ademloos volgt overgave
aan diep gefluister in haar lichaam
een prikkelende overdosis
bevrijd verlangen
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 14, 2007 14:31 |
| erg mooi deze pure overgave van kind naar vrouw...vanuit innerlijke zachtheid dit prachtig beschreven ! liefs kerima ellouise |
|
| erje: | Dinsdag, maart 13, 2007 23:19 |
| jij kunt het ook passievol beschrijven hoor hoop dat ze er van heeft genoten en dat het verlangen blijft liefs erje |
|
| Peter van Tiel: | Dinsdag, maart 13, 2007 23:19 |
| Ja meid, zo gaat het. De natuur moet z''n loop hebben, toch? Slaap lekker. Liefs, Peter. |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, maart 13, 2007 22:51 |
| stilworden gelezen...dit is mooi liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||