Na bijna een jaar
heb al mijn tranen geteld vanaf het moment
dat ik je ineens ben kwijt geraakt
weet de hoeveelheid niet meer
maar geloof mij het zijn er echt veel geweest
nu bijna een jaar zonder mijn liefde om me heen
wat heb ik me toch verdrietig gevoeld
eenzaamheid werd men beste vriend
voelde me vaak zo enorm verschrikkelijk alleen
zal denk ik nooit meer zoveel om iemand kunnen geven
de liefde heeft me zoveel pijn gedaan
zo vaak machteloos op de grond gelegen
zal denk ik nooit meer met iemand willen samen leven
Reacties op dit gedicht
| jasmienschrijft: | Woensdag, maart 14, 2007 19:21 |
| Zeg nooit nooit, we weten niet wat de toekomst kan brengen, mooi geschreven. groetjes, jasmien;) |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 14, 2007 14:15 |
| liefde doet zo vaak pijn en toch opeens springt het hart weer open...ook bij jou ! liefs kerima ellouise |
|
| remie: | Woensdag, maart 14, 2007 07:18 |
| er is altijd een nieuw begin, maar je moet het zelf zien, laat het verleden achter je en zoek, zoek de lente, zoek de zomer....liefs remie | |
| Windwhisper: | Woensdag, maart 14, 2007 00:34 |
| dat kan altijd nog veranderen, als de liefde opnieuw bij je aanklopt |
|
| lonely 1: | Woensdag, maart 14, 2007 00:12 |
| droefmooi, maar verlies de hoop op een nieuwe toekomst nu niet, blijven geloven dat er nog liefde op je wacht, liefs en slaapzacht, xxx hilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||