erje: | Woensdag, maart 14, 2007 23:57 |
dit gedicht is super maar het zegt ook veel over onze leeftijd ken die ouwe dorstmachines nog wel en ook die machines waar ze de aardappels kookten en verpulveren, ja dat was in de jaren 40/50 liefs erje |
|
jasmienschrijft: | Woensdag, maart 14, 2007 23:04 |
Een heel mooi beeld met dat graan, hoe iets verder verloopt....valt een korreltje op de grond en dan mag het graan opnieuw gaan groeien, met de ervaringen van de vorige keer erbij...dit kwam zo maar in mij op;) liefs, jasmien |
|
Windwhisper: | Woensdag, maart 14, 2007 20:08 |
prachtig Remie, zo wonderlijk mooi... liefs |
|
Klaes: | Woensdag, maart 14, 2007 18:34 |
een mooi oogst poëzie ;leafs/klaes |
|
kerima ellouise: | Woensdag, maart 14, 2007 15:22 |
prachtig geschreven ! liefs, kerima ellouise |
|
vivika: | Woensdag, maart 14, 2007 15:14 |
mooi remie dikke knuff |
|
sunset: | Woensdag, maart 14, 2007 12:17 |
Prachtig beeldend dit. Chapeau. Liefs en knuf, sunset |
|
Douwe: | Woensdag, maart 14, 2007 10:43 |
Moedig en hoopvol. Met bewondering gelezen! | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, maart 14, 2007 09:02 |
Prachtig... Liefs... |
|
dichterbij: | Woensdag, maart 14, 2007 08:51 |
mooi om je leven met graan te vergelijken lieve groet |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2007 | ||
Thema's: |