Uiteindelijk alleen
ten diepste alleen
gaat ieder mens
zijn eigen weg
door het leven
wie soms struikelt zoals ik
kan door anderen
geholpen worden
maar je moet zelf lopen
vallen en opstaan
vrezen en geloven
alles ligt gereed
in ieder mens
links een strohalm
en rechts nog een
zandkorrels genoeg
woestijnen vol
pijn in je ogen
van het turen in
de wazige verten
naar je eindoel
pijn in je hart
over het verdriet
dat je overkomt
op je levensweg
uiteindelijk alleen
moet ieder mens
z'n eigen hoofd
omhoog houden
en geloven in
zijn eigen visioen
want een ander
kan dat niet doen
Reacties op dit gedicht
| erje: | Woensdag, maart 14, 2007 23:51 |
| natuurlijk zijn er mensen (vrienden) die je willen helpen maar je moet er wel open voor staan, gelukkig heb je je kids waar je veel mee kan delen maar ik begrijp heel goed dat eer momenten zijn dat jij je alleen voelt, maar zorg ervoor dat je niet vereenzaamd, liefs erje | |
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 14, 2007 16:50 |
| yeps dat is zo, prachtig neergezet, |
|
| Will Hanssen: | Woensdag, maart 14, 2007 16:49 |
| Prachtig geschreven Riann, het is waar! Je medemensen kunnen een stukje meelopen op je levensweg en even je hand vasthouden, maar uiteindelijk moet je toch zelf leven..... Liefs, Will |
|
| tulpje: | Woensdag, maart 14, 2007 16:32 |
| heel goed verwoord en ja uiteindelijk moeten we het allemaal zelf doen met de steun die we krijgen liefs en dikke knuffelkus |
|
| remie: | Woensdag, maart 14, 2007 12:41 |
| daar komt het wel op neer...diepgaand gedicht...liefs remie | |
| anneke van dijk: | Woensdag, maart 14, 2007 11:47 |
| we hebben allemaal ons leerproces op aarde geloof in jezelf en heb vertrouwen in eigen doen in laten! liefs, namasté, an |
|
| ato: | Woensdag, maart 14, 2007 10:11 |
| mee 1s mooi verwoord |
|
| jantje maan: | Woensdag, maart 14, 2007 09:17 |
| juist wat je neerschrijft en soms komen er moeilijke dagen , maar dan moet je maar denken dat mss morgen beter ga liefs marc |
|
| sunset: | Woensdag, maart 14, 2007 09:16 |
| Neen, dat klopt. Maar anderen kunnen wel heel behulpzaam zijn. Tenminste, als je die anderen ook durft en wilt toelaten. Integer tonend delend mooi door jou verwoord. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||