gistoriek
samen ontluiken we de geschiedenis
te herschrijven in melkwitte inkt op
vellen waarheidsgetrouw papier
het leest als gebakken patatjes
op het levensmenu geserveerd bij
een vleesverleden met salsasaus
de bediening was ooit beter
toen de dieren nog spraken
in gebarentalen met hun ogen
want ze keken niet op een gesprek
ook al waren ze voor altijd alleen
met de wekker van hun uitsterven
bij de poot, naast verwende nesten van
wantrouwen jegens de nakende mensheid
die, bezweet kloppend op de deur, zijn
vernietigende intrede aankondigde
zonder bloemen, maar met kennis,
wetenschap en voeling met al wat leeft
of althans, met een gebruiksklaar plan
om al wat leeft in herinnering te doden
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, maart 15, 2007 09:46 |
| Treffend tonend en prchtig verwoord. Chapeau. Ik probeerde aan jouw uitdaging te voldoen. Liefs en een fijne lentedag, sunset |
|
| Innerchild: | Donderdag, maart 15, 2007 07:53 |
| ..."zonder bloemen, maar met kennis"... deze ene zin zegt veel, zo niet alles ! Mensen zijn soms st(d)om ! Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||