ik voel me zo eenzaam,
in een wereld van ellende..
Ik ben zo verdrietig,
met niemand om te troosten..
Niemand schijnt het op te merken,
Hoe eenzaam ik me voel..
Iedereen heeft het te druk,
Om een arm om me heen te slaan..
Niemand schijnt op te merken,
Wat er aan de hand is..
Niemand schijnt op te merken,
Dat ik hulp nodig heb..
Ook merkte ze het op..
Negeren ze het..
Doen ze niks..
Laten ze me gewoon mijn eigen puin opruimen,
Mijn eigen tranen drogen,
Mijn eigen wonden helen,
Mijn eigen ellende meemaken..
Want niemand wil me helpen..
Niemand kan me helpen..
Ik voel me zo hulpeloos,
in een wereld vol ellende..