Niet langer alleen
Eenzaam lig ik
Onder deze sterrennacht
Genietend van de lente
Een de twinkelende pracht.
Samen liggen wij
Onder een schitterende sterrennacht
“Is het niet prachtig”
fluister je heel erg zacht.
In mijn eentje
Wandel ik langs gracht en wei
In gedachten verzonken
Speel ik met een kei.
Samen lopen wij
Gearmd door stad en land
En tussen onze tenen
Kruipt hagel wit strandzand.
Alleen lig ik hier
In mijn lege bed en denk
Aan wat zo anders kon zijn
Aan dat ik je mijn liefde schenk.
Opgekruld liggen we
Naakt en intiem op bed.
Rustend van de inspanning
Van het maken van pret.
Niet langer eenzaam
Onder deze sterrennacht
Genietend van de lente
Een de twinkelende pracht.
Samen liggen wij
Onder een schitterende sterrennacht
“Is het niet prachtig”
fluister je heel erg zacht.
In mijn eentje
Wandel ik langs gracht en wei
In gedachten verzonken
Speel ik met een kei.
Samen lopen wij
Gearmd door stad en land
En tussen onze tenen
Kruipt hagel wit strandzand.
Alleen lig ik hier
In mijn lege bed en denk
Aan wat zo anders kon zijn
Aan dat ik je mijn liefde schenk.
Opgekruld liggen we
Naakt en intiem op bed.
Rustend van de inspanning
Van het maken van pret.
Niet langer eenzaam
Reacties op dit gedicht
| Lichtengel: | Vrijdag, maart 16, 2007 18:53 |
| Ik vind het een heel mooi gedicht! | |
| sunset: | Vrijdag, maart 16, 2007 13:03 |
| Dit afwisselend samen en alleen - ook al besef ik dat je dit bewust contrasterend tegen elkaar afzet - vind ik persoonlijk minder geslaagd. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: spaceboy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||