Een mens verliezen is niet alles
Mensen verliezen is een deel van het leven,
Ze komen en gaan al is het voor even.
Je kunt er niet tegen en voelt je alleen,
Staat vast aan de grond voelt je als steen.
Het niet kunnen begrijpen waarom dat toch is,
Het niet kunnen begrijpen dat je die gene mis.
Dat je nog zo veel wou doen met die gene,
Dat je zo veel fantasie had dan dat andere menen.
De tijd was niet rijp maar nog zo zoet,
Deze keer gooide iemand in de fantasie, zware roet!
Maar wel bedankt voor het plezier en pret,
Ik hoop dat ,U, hierboven, meer op haar let...
Voor mijn lieve mama,
Waar ik heel veel van houw,
En die ik ooit weer een keer zal tegenkomen...
Inge Tonnaer
17 Jaar
Reacties op dit gedicht
| StormPower: | Vrijdag, maart 16, 2007 15:50 |
| Heel mooi verwoord ;) heel veel sterkte, succes en veel liefs |
|
| -*-Maxxje!: | Vrijdag, maart 16, 2007 15:40 |
| Mooi Geschreven! Liefs Mxime |
|
Over dit gedicht
| Auteur: iinge | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||