Eenzaam en alleen
Staat daar een meisje
Met haar knuffelbeertje in haar hand
Staat ze te wachten
Te wachten op iemand die haar komt redden
Ze is zo teer en alleen
Urenlang staat ze daar te wachten
Ze geeft de hoop niet op
Ze wilt weer leven
Haar slechte herinneringen vergeten
Maar niemand die haar red
Niemand die haar red uit deze gruwelijke wereld
Ze is zo alleen
Ze kan nergens heen, ze is machteloos
Haar, haar wapperend in de wind.
Ze staat daar dagen, weken.
Ze verroert zich niet
Op een dag zou er toch iemand haar komen redden
De weken vergaan
Niemand die haar komt redden.
Niemand die haar wilt wegsleuren uit deze wereld
Niemand.. echt niemand
En ook al gaf ze de hoop niet op
Ook al heeft ze geduldig gewacht
Toch is ze gestorven
Gestorven doordat ze geen liefde had
Gestorven door eenzaamheid