Zal ik me maar beperken tot stille tranen
Om dat je ver van mij je snikken geeft
Liever houd ik je in mijn armen
Om je te troosten voor de pijn die ik niet delen kan
Je wereld wordt verbogen door gevoelens van wraak
En ik stik bijna in mijn onmacht
Ik ken de kracht die je bezit
Maar je teert al op reserves van alles wat je hebt
Liever kus ik je lippen
En veeg de tranen van je wang
Je kent mijn liefde en al mijn gevoelens
Maar het licht is je te sterk en verward
Liever nog je eigen pad
En ik toon alle begrip
En ik zie je knikken als bevestiging op mijn woorden
Het is goed ik ben niet bang
Ik wacht wel tot we op een kruising de aarde zullen delen
Want in morgen rust een antwoord op al onze vragen