vreemde stromen
als ik mijn gedachten verlaat
en de weg naar jou verlies
verslikt mijn schorre keel zich
aan gedroogde woorden
gespijkerd aan een mateloze haat
jij kijkt voorbij mijn liefde
omrand door verlichte zomen
ziet slechts het altaar van jouw zinnen
gepaard aan vreemde stromen
en ontkent het roepen van mijn vleugels
die de tederheid willen beminnen
Reacties op dit gedicht
| xBrokenxMindsx: | Maandag, maart 19, 2007 13:36 |
| ik herken me hierin... liefs |
|
| Nino de Pino: | Zondag, maart 18, 2007 18:46 |
| complexe materie meesterlijk verwoord, mooi mooi! mateloze haat lijkt mij een berisping. wees gegroet Herr zu Schlamm. |
|
| kerima ellouise: | Zondag, maart 18, 2007 14:42 |
| prachtig schitterend gedicht...ondanks de droeve inhoud !meesterlijk mooi ! liefs kerima ellouise |
|
| ruud vervaart: | Zondag, maart 18, 2007 11:16 |
| tussen de regels door lees ik veel emoties, fraaie woord keuzes ;) |
|
| Hilly N: | Zondag, maart 18, 2007 10:05 |
| Heel bijzonder. Wat mooi geschreven, zoals jij dat kunt. Mooie zondag. Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||