hemelse perfectie
Ongestoord verzamelen massa's wit
zich als wolkendek ver boven het
onvolmaakte land dat blijft streven
naar uiterst onmogelijke perfectie
geen hemels figuur wilt zien hoe het
aanbeden wordt en wij, aardse mensen,
denken dat we zo veel zijn, terwijl aarde
dient als broedplaats voor fouten
de wolken laten zich door mij bestaren en ik weet;
zelfs werelds perfect kan niet zó volmaakt zijn.
zich als wolkendek ver boven het
onvolmaakte land dat blijft streven
naar uiterst onmogelijke perfectie
geen hemels figuur wilt zien hoe het
aanbeden wordt en wij, aardse mensen,
denken dat we zo veel zijn, terwijl aarde
dient als broedplaats voor fouten
de wolken laten zich door mij bestaren en ik weet;
zelfs werelds perfect kan niet zó volmaakt zijn.
Reacties op dit gedicht
| greendream: | Woensdag, maart 21, 2007 19:33 |
| Echt heel mooi!! Kus, |
|
| sunset: | Zondag, maart 18, 2007 15:49 |
| Ach weet je, de perfectie bestaat erin eenvoudig die mens te zijn die je werkelijk bent. En te leven in, door en met liefde. Dus ... Mooi. Liefs, sunset |
|
| ruud vervaart: | Zondag, maart 18, 2007 15:27 |
| mooi gedicht :) | |
| Radho: | Zondag, maart 18, 2007 14:54 |
| Mooie deze hemelsewitte wolkenode. Souffi cultuurwijsheid zegt: ''Kijkend het naar het universum zijn wij onbetekend, kijkend binnenin zijn wij zelf het universum.'' | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||