Innerlijk wezen
Mijn ziel is week
Ik voel me prikkelbaar
Als de muur doorbreekt
Stort ik in elkaar
Ik word geconfronteerd
Met een boze aard
Die in barre toestand verkeert
Continue
In het niets staart
Een kijkje in mij
Ik zie een teer naakt wezentje staan
Door een hart gevuld met meelij
Trek ik het gauw wat kleertjes aan
Ik voel me prikkelbaar
Als de muur doorbreekt
Stort ik in elkaar
Ik word geconfronteerd
Met een boze aard
Die in barre toestand verkeert
Continue
In het niets staart
Een kijkje in mij
Ik zie een teer naakt wezentje staan
Door een hart gevuld met meelij
Trek ik het gauw wat kleertjes aan
Reacties op dit gedicht
| Paraskevi: | Zaterdag, maart 31, 2007 15:27 |
| Een zeer confronterend gedicht... Ik wilde net hetzelfde zeggen als Joyce, er voor open staan is belangrijk. liefs Carline |
|
| hiljaa: | Zondag, maart 18, 2007 18:48 |
| intens is dit geschreven knufleifs--hiljaa-- |
|
| Joyce-: | Zondag, maart 18, 2007 15:39 |
| Meerdere mensen zullen dat tere wezentje willen helpen kleren aantrekken, als je er maar voor open staat. Mooi geschreven, liefs, Joyce |
|
| ruud vervaart: | Zondag, maart 18, 2007 15:19 |
| wederom een mooi gedicht van jouw hand :) groetjes ruud |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ebelientje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||