Emotie
Emotie
in je armen verloren zo stil
een dag vol emoties op kussen vol liefde
je zwijgen was een kracht die stuurde
je ademde mijn sprakeloos en gaf je lach
je sporen nog voelbaar op mijn huid
in een afscheid van seconden
je fluistert nog ik heb je lief en hou van je
dan verdwijn je in de nacht
de kou knaagt aan mijn huid
ik blaas je een glimlach na
en fluister zacht slaap goed rij veilig
dan ben je weg en ik mis je nu al
maar een weer zien is al snel
tot dan prinses van mijn emoties
slaap met een kus op je wangen
mijn verlangen duurt tot ons weer zien
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, maart 19, 2007 10:49 |
| Warm verlangend mooi dit. En ''t lijkt wel op de voorbode van Quadeshs ''geen vaarwel''. Liefs, sunset |
|
| Quadesh: | Maandag, maart 19, 2007 08:07 |
| zo mooi deze... ja ze zal er vast blij mee zijn zon gedicht. liefs | |
| hiljaa: | Maandag, maart 19, 2007 06:05 |
| verlangend! knufleifs--hiljaa-- |
|
| tulpje: | Maandag, maart 19, 2007 00:34 |
| mooi verwoord liefs en truste knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dragor | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||