luna - verloren

luna - verloren

Graag zou ik je kennen

en toegeven dat jij degene bent

die mij aan 't huilen hebt gemaakt.

Graag zou ik je omhelzen,

maar nu je toe hebt gegeven

dat t alleen maar eng was,

dat alle vriendschap die ik me voorstelde

alleen maar gespeeld was.

Ik heb verkeerde keuzes gemaakt,

kan je me echt niet vergeven,

of vergeten in ieder geval.

Eén zin zei je ooit tegen mij,

waarvan ik dacht dat je 't meende

zodat ik kon delen.

Je riep maar steeds 'vertrouw me'

IK BEN JE VRIENDIN!!!

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

EveryTearTellsAStory:	Maandag, maart 19, 2007 11:31
heel knap! x

sunset:	Maandag, maart 19, 2007 09:41
Intens verlangend overgebracht dit. Liefs, sunset

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 19 maart 2007
Thema's: [Vriendschap] [Verlies] [Teleurstelling]